Podstawą twórczości Matsumoto jest swobodny ruch, u którego podstawy leży filozofia hitsuzendō - wypływająca z buddyzmu Zen sztuka medytacji stworzona przez mistrzów kaligrafii. Tutaj pędzel staje się przedłużeniem ręki, częścią ciała artysty, ale co ważne, przynależy też ciału w jego duchowym aspekcie. Każde pociągnięcie pędzla, poprzez gest, staje się dosłownie stawaniem się artysty, który musi wejść w stan afirmatywnej kontemplacji, aby ciało, w nieskrępowany sposób,  mogło oddać na papierze idealną unikatową kreskę.

 

Główną inspiracją Matsumoto stali się przedstawiciele współczesnej awangardowej kaligrafii. Zafascynowany dynamiką, swobodą i siłą wyrazu jaka płynie z ich prac, rozpoczął własne poszukiwania artystyczne. Stopniowo oswajał coraz większe powierzchnie, używając szerokiego pędzla, z impetem rozprowadzał tusz po szerokich połaciach papieru, by następnie precyzyjnie rozwijać abstrakcyjne, organiczne formy. 

 

Prace Matsumoto nawiązują do bogatej historii kaligrafii. Staje się ona punktem wyjścia w poszukiwaniach jego własnej formy i ekspresji. Tylko w niektórych pracach dostrzeżemy odwołania do ideogramów znanych z alfabetu abstrakcyjnych pojęć języka japońskiego. W większości bowiem prezentowanych prac,  artysta w sposób niezwykle indywidualny, intuicyjny miesza porządki realnego oraz abstrakcyjnego świata. Plamienie, zarysowywanie bieli czernią, stają się u Matsumoto sposobem utrwalania myśli, wyrazem postawy artystycznej, ale i sposobem ewokującym procesualnie rozumiane jawienie się życia. 

 

Obcowanie z  graficzno-malarskimi ideogramami Keijiego, to szansa na refleksję nad świadomością koincydencji kontroli i przypadku - w sztukach wizualnych, muzyce, tańcu, ale i w życiu każdego człowieka.

​

dr Sylwia Świsłocka-Karwot